De glazen bol blijft thuis. Toekomstverkenning is geen kwestie van voorspellen, maar van vóórstellen. Alle toekomstige ontwikkelingen werpen hun schaduw vooruit. De tekens zijn al aanwezig. Het gaat er om de relevante tekens (en hun samenhang) te herkennen.
Unfolding
Scenario’s worden niet geschreven, maar blootgelegd. Niet voor niets hebben we het over ontvouwen. Met de eigen medewerkers van de klant leggen we samen stapsgewijs alle factoren bloot die de toekomst voor de organisatie bepalen. Daarna is het kwestie van doorredeneren; bepaalde puzzelstukken anders leggen, een andere richting geven en de vraag stellen wat dit doet voor het samenspel en het scenario wat in die context voor de hand ligt.
Het proces is in hoge mate ambachtelijk; geen computers, geen AI modellen, maar post-its, flipovers, stiften en ouderwets denk- en redeneerwerk. De crux zit hem namelijk niet in de uitkomst, maar in het proces. Alle kennis over de relevante indicatoren is namelijk maar op 1 plek te vinden: bij de medewerkers van de organisatie zelf. Wat zij weten, maar ook hoe ze er zelf naar kijken (en wat ze niet of anders zien), moeten we in beeld brengen.